Sinds begin 2023 ben ik voor onbepaalde duur gestopt met mijn therapiepraktijk.
In mijn werk focus ik me nu uitsluitend op mannenwerk in verschillende vormen, zoals groepen, weekends, trainingen e.d.
Alle info over mijn mannenwerk vind je op deze website, klik hier om er te geraken.
Daarnaast ben ik ook actief als leiderschaps- en organisatiecoach.
Als je graag op de hoogte blijft van mijn volledige aanbod, schrijf je dan hier in.
Lees meer over de ‘relaunch’ van mijn werk in de emails hieronder
Dat wat zal zijn, wanneer het zal zijn, zal zijn dat wat het is – Fernando Pessoa
Deze quote stond jarenlang vooraan in mijn papieren agenda. Het voelde goed om me te herinneren aan deze aanvaardende woorden van Pessoa. Veranderen en groeien waren voor mij immers lange tijd een strijd.
Een verslaving op mijn 20e overwinnen, studiemoeilijkheden aanpakken, de relatie met mijn ouders herstellen, lukte mondjesmaat, maar er kwam veel ratio, oordeel en strengheid bij kijken. Het was steeds een gevecht met mezelf en een interne jury beoordeelde me. De woorden van Pessoa boden troost.
De paradox van verandering
The ability to observe without evaluation is the highest form of intelligence – Jiddu Krishnamurti
Na een studie Klinische Psychologie, leerde ik op mijn 30e Gestalt kennen. Zo ontdekte ik dat verandering geen constant gevecht hoefde te zijn. Ik leerde hoe iets anders doen begint bij te kijken naar hoe ik het doe en te erkennen dat dat mijn manier is. Het ‘waarom’ is minder belangrijk en leidt vaak zelfs af van het begrijpen van mezelf. Door te kijken naar wat er is, dat te voelen, te ervaren, erover na te denken, zonder al dadelijk een oplossing te moeten vinden of het te verklaren, kon ik meer rust en aanvaarding vinden. En wonderbaarlijk, telkens ik in dat niet-weten kon blijven, kwam er dan toch altijd weer een antwoord. Soms voelde het wat magisch, want door minder te doen, wist ik uiteindelijk beter wat ik wel moest doen.
En dat is de paradox, want we zijn zo gewoon dat verandering actie, daadkracht en discipline betekent, vaak gespiegeld aan een ideaal of tenminste een doel. Gestalt zegt dat echte, duurzame verandering pas kan komen nadat we meer bewustzijn en aanvaarding ontwikkelen voor hoe het is. Dat betekent niet dat we het goedkeuren of ons gelaten overgeven, maar wel dat we erkennen dat iets voor ons op dit moment is wat het is, dat het bestaat. Pas dan kunnen we gaan kijken naar een ander antwoord.
Contact is the first reality
Gestalt zegt heel simpel dat het leven ontstaat op de grens tussen jezelf en de ander. Zo ontdekte ik dat energie, plezier, motivatie en mildheid een resultaat zijn van contact met mensen en niet alleen van mij afhangt. Met behulp van de aanvaarding van hoe het was, kon ik me kwetsbaarder opstellen in relatie met mensen. Dat hielp me om beter te begrijpen wat ik nodig had om me goed te voelen, waardoor ik trouw kon blijven aan mezelf in contact met anderen.
Je zou kunnen zeggen dat Gestalt me geholpen heeft om meer de waarheid te spreken in relaties met mensen. Niet dat ik voordien een leugenaar was, maar ik maakte mezelf onbewust wel vaak iets wijs. Daardoor maakte ik ook anderen ongewild iets wijs en creëerde verwachtingen, of had er zelf, die niet voldaan konden worden, omdat ze niet juist waren. Zo voelde ik me vaak teleurgesteld en stelde ook anderen teleur.
Om goed te begrijpen hoe we functioneren, moeten we dus absoluut gaan kijken naar hoe we in contact gaan met anderen. Daarom is het zo belangrijk om in therapie ook het contact tussen mij en de cliënt te gaan onderzoeken. Immers, wat er in de therapie gebeurt, gebeurt ook buiten de therapie.
Creatieve afstemming
Wat en hoe we iets doen, op het moment dat we het doen, is het best mogelijke dat we kunnen doen. – vrij naar Fernando Pessoa
Gestalt heeft me geholpen mezelf tegen te komen, soms zacht en soms zonder franjes. Zo zag ik meer en meer mijn manier en zag ik hoe ik lang geprobeerd had mezelf ergens in te doen passen, maar het me daardoor net moeilijker maakte. Immers, om ergens in te passen, moest ik mijn vorm aanpassen. Dingen waar ik me voordien voor schaamde, die ik voor mezelf hield of die me abnormaal deden voelen, kon ik meer en meer zien als aspecten van wie ik was. En ik leerde dat wie ik ben mijn creatieve manier is om me af te stemmen op mijn wereld.
Die creatieve afstemming waarmee we als mens door het leven gaan, lijkt misschien objectief of rationeel niet altijd het beste, maar altijd, ja altijd, is er een voordeel aan hoe wij het doen. In de Gestalttherapie gaan we er steeds vanuit dat hoe we iets doen steeds het best mogelijke antwoord is dat we op dat moment kunnen geven. We kijken naar wat er allemaal meespeelt in ons antwoord en hoe het zich op verschillende vlakken in ons leven toont. We zoeken naar patronen, naar de behoefte die ze vervullen en naar welke ondersteuning we zouden nodig hebben om een patroon te kunnen aanpassen.
Embodiment
Na mijn diploma als Gestalttherapeut, begon ik met mijn eigen praktijk en met coaching in organisaties en bedrijven. Een druk zelfstandig bestaan ontwikkelde zich. Ik bleef bijleren en begon me verder te verdiepen in de ervarings- en lichaamsgerichte benadering van Gestalt. Misschien dat het dat was dat me op een bepaald moment hielp te begrijpen dat ik te hard ging en een stevige burn-out aan het opbouwen was. Het luisteren naar mijn lijf, naar mijn energie en mijn emoties, was een cruciale manier om te begrijpen hoe het eigenlijk met me was. Mijn lijf gaf me meer toegang tot mijn waarheid. En ik voelde dat ik een pauze nodig had.
Gestalt kijkt naar een mens als een geheel. Het lichaam is niet gewoon een taxi voor ons brein. We zijn ons lichaam en ons lichaam zijn wij.
Ons lichaam spreekt, toont en uit continu, maar in onze Westerse samenleving, zo gericht op denken, luisteren we vooral op een medische manier naar ons lichaam.
Embodiment betekent dus niets zweverig, maar wel dat we ook ons lichaam gaan betrekken wanneer we antwoorden op de vraag ‘Hoe gaat het met mij?’.
Polariteiten
Een andere kracht van Gestalt is het denken in polariteiten. Onze wereld bestaat uit polariteiten: dag en nacht, goed en slecht, mooi en lelijk.. en dan noem ik nog maar de meest evidente. Tegengestelde polen hebben elkaar nodig, zonder de ene bestaat de andere niet en vice versa. Gezond functioneren betekent dat we vloeiend kunnen bewegen van de ene pool naar de andere. Mentaal lijden toont zich in het vastzitten in één pool. Bijvoorbeeld altijd hard werken en niet meer kunnen rusten, niets doen, lui zijn. En als we dan lange tijd in één kant zit, dan dringt die andere kant zich onvermijdelijk op, vaak onverwacht en schijnbaar buiten onze wil om, want de balans moet hersteld worden.
Tijdens mijn burn-out besefte ik dat ik vastzat in één kant van de polariteit ‘uitgeput versus opgeladen’, net omdat ik veel te lang opgeladen had moeten zijn. En ik zag dat deze moeilijke periode van me slecht en depressief voelen de andere kant was van mij goed voelen. Ik besefte meer dat me slecht voelen een deel is van het leven, ja zelfs nodig is om me ook echt goed te kunnen voelen. We kunnen niet gelukkig zijn zonder ongelukkig te zijn. Immers, als we alleen maar gelukkig zouden zijn, zouden we dat ook niet ervaren als geluk. Zonder schaduw is het licht veel minder duidelijk. Zonder ongeluk is ons geluk minder scherp.